Yabancıyım

 

Bilmediğim sokaklarda yürüyorum,

Sağım, solum, önüm ve arkam

Hepsine yabancıyım.

Tanıdık yüzler arıyorum,

Tanımadığım onlarca insan yığınında

.

Bilmediğim bu belirsizlikte yürümeye devam ediyorum.

Bir esinti geliyor derinlerden.

Sanki bu yollarda defalarca kaybolmuşum gibi.

Yine kaybediyorum yolumu.

Yine kayboluyorum bu belirsizlikte.

.

Yürüyorum, yürüyorum ve yürüyorum.

Az ileride bir çiçekçi görüyorum.

O güzel ışıltılı çiçekler parıldıyor mutlu çiftlere.

Her şeyi siyah beyaz gören ben için ise

Onlarca binadan sadece biri

Biraz daha ilerliyorum.

Birbirine selam veren neşeli insanları görüyorum bu defa

Hayatta onları bu kadar mutlu eden şey neydi,

Doğrusu merak ediyor, 

Adım atmaya bile takati olmayan ben.

Amaçsızca yürümeye devam ediyorum.

Kafamda bitmeyen suallerle beraber.

Bir gün onlar kadar mutlu olabilecek miydim?

Bu yol biter de

Ben aynı kalırım korkusuyla daha yavaş yürüyorum

Sokakları ve insanları geçtikçe,

Sanki daha fala geride kalıyorum.

İlerleyen ve sadece yerinde sayan benmişim gibi.

Zamanın akışını izliyorum.

Boşa akan zaman gibi boşa harcadığım yollarda bulunmayı diliyorum.